(16.02.21)

---

Ο Μεγάλος Δομινικάνος – παρ' ότι πτυχιούχος τού εκλεκτού Julliard School τής Νέας Υόρκης – στήνοντας την FΑΝΙΑ All Stars ορχήστρα του, έφερε και ξαναγέννησε την salsa στην καρδιά τής Δύσης, στον πνεύμονα τής Αμερικής, στην μήτρα τού Κόσμου.

Συγκέντρωσε φωνές όπως οι Cheo Feliciano, Santito Colon, Ismael Μiranda, Ismael Quintana και last but not least, τον μέγιστο Héctor Lavoe και την ανυπέρβλητη Celia Cruz. Κι από μουσικούς; Ray Barretto, Willie Colón, Jorge Santana, Rubén Blades, Bobby Valentín, Justo Betancourt, Pupi Legaretta κλπ, κλπ, κλπ.

Tέτοια μουσική καρδιάς και νεφρών, ψυχής και κορμιών δεν είχε ξετινάξει το «Μεγάλο Μήλο», που τόσο απέχει απ' την Φλόριδα των Κουβανών εμιγκρέδων. Γύρω απ' τον Μέγα Στυλίστα τού son και τής rumba – και με την βασική υποστήριξη τού μεγαλοδικηγόρου Jerry Masucci – μαζεύτηκε το έκπαγλο άνθος τού κεντροαμερικανικού Ρυθμού, έτσι όπως ΜΟΝΟΝ εκείνο το Caribbean κομμάτι τής γης κατάφερε να κεντήσει.

Πολύ πριν τον νυσταλέο μα πιο ροκά, επαναστάτη και χασικλή – δεν πάνε μωρέ μαζύ τούτα! – Βob Μarley, οι φανταιζί καλλιτέχνες αυτοί βουτηγμένοι στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά, στα λεφτά και τις φιδίσιες μάγισσές τους έσκαψαν τον Ήχο μέσα από κρουστά και πνευστά, έγχορδα και λαρύγγια μοναδικά.

Αραιά-και-πού βάζω ν' ακούσω ΤΟΝ ύμνο τους - την QUANTANAMERA - απ' την Κινσάσα το 1974. Ναι μωρέ: «THOSE were THE days», όταν σε ένα τριήμερο μέσα άκουγες αυτούς, τον B.B. King και έβλεπες και Muhammad Ali vs. George Foreman στο επικό «Rumble in the Jungle». (Άντε μετά να κάτσω να δω 'γω, το μπότοξ τής Καρντασιάν, την αποτρίχωση τής Χατζηπαντρελής..!)

Τέτοιος ενορχηστρωτής, διευθυντής ορχήστρας και μουσικός, μάνατζερ και προσωπικότητα σαν τον Johnny Pacheco δεν πρόκειται να ξαναβγεί, διότι ΑΠΛΩΣ εξέλιπαν ΟΡΙΣΤΙΚΩΣ οι καιροί που έβγαζαν τέτοιους άνδρες – τού Απόλλωνα πιστούς λάτρεις και τής Ευτέρπης ταπεινούς εραστές.