(Επειδή είναι σαββατόβραδο. Χωρίς αλκοόλ και μουσική, rhythm και hard-ons.)

Μ' αυτό ξεκινούσαμε στα πυρπολημένα Nineties την βραδυά μας.

Οπωσδήποτε και πρωτίστως χορευτική, δευτερευόντως ερωτική και τριτευόντως οινοπνευματική τούτη, (αφού παίρναμε μαζύ μας και δεύτερη αλλαξιά ρούχα)!

Funkιά τού κερατά, beatιά τού σατανά, rockιά τού θανατά. (Άλλα «μαύρα» φωνητικά απ' τις Μέγιστες Sarah Brown και Dee Johnson ΔΕΝ υπάρχουν.)

---

Η τραγουδάρα ετούτη είναι μίγμα "Voulez vous coucher avec moi, ce soir" συν "Funky funky but chic" συν "Papa was a rolling stone" συν "Let's dance" κι απολύτως καλύτερη επιπλέον!

Μόνο ΠΟΛΥ μεγάλα συγκροτήματα μπορούν να δέσουν ΕΤΣΙ κρουστά και πνευστά, έγχορδα ηλεκτρικά και εύχορδα λαρύγγια ΤΕΤΟΙΑ.

Ρυθμός πλήρης, που δεν «ανοίγει» και δεν «μπάζει» από πουθενά: άμα είσαι δοσμένος επαγγελματίας και δουλεμένος βαθιά - άσε δε προικισμένος φυσικά.

(Και το αιώνιο πρόβλημά μου: οι μουσικοί να δονούνται και να χορεύουν περισσότερο απ' τους ακροατές και θεατές τους!)

I rest my case, (πάω να στύψω τώρα την φόρμα μου).